Mensen die werkzaam zijn bij overheidsinstellingen zoals de politie, brandweer, ambulances, het leger of gevangenissen hebben bij het uitvoeren van hun werkzaamheden een groot traumatiseringsrisico.
De hulpdiensten zijn gewoonlijk de eersten op plaatsen waar ongelukken zijn gebeurd, gewelddaden zijn gepleegd of mensen ernstig gewond zijn geraakt. Op de plaats van een declict, ongeluk of ander incident krijgen zij vaak te maken met tegen hen gericht geweld. Zij worden dan zelf tot slachtoffer – iets wat natuurlijk moeilijk is om mee om te gaan en te verwerken. Soms worden zij ook gedwongen om tijdens een operatie dingen te doen, waar zij zelf niet achter staan. Dit innerlijke conflict veroorzaakt grote stress en gevoelens van schaamte die langdurige negatieve effecten op de gezondheid kunnen hebben.
In het kader van de nazorg na stressvolle/gevaarlijke operaties is TBT een waardevolle zelfhulptechniek. Schokkende ervaringen kunnen snel en veilig worden verwerkt. Dit voorkomt de ontwikkeling van traumasymtomen en zorgt ervoor dat de mens arbeidsgeschikt blijft.
Maar het zijn niet alleen mensen in de klassieke blauwe zwaailichtberoepen die regelmatig te kampen hebben met hoge emotionele stress. Hetzelfde geldt voor mensen die door hulporganisaties naar crisisgebieden worden uitgezonden. Ook voor degenen die in therapeutische, sociale en verpleegkundige beroepen werken, kan hetgeen zij tijdens hun werkzaamheden te zien en te horen krijgen soms zo schokkend zijn dat zij zelf getraumatiseerd raken (secundaire traumatisering).
Door zijn onmiddellijke verlichtende werking kan de Trauma Buster Technique voor deze groepen van mensen een waardevolle bijdrage leveren voor het herstel van hun emotionele evenwicht en het behoud van hun geestelijke en lichamelijke gezondheid .